Deze rapportage gaat in op de voortgang van de programmering van 2024 (met een doorzicht naar de programmering zoals deze is vastgelegd in het MPGA voor de komende 8 tot 10 jaar) en doet uitspraken over de stad zoals hij nu is. Terugkijkend naar het voorgaande jaar kan geconcludeerd worden dat er grote stappen zijn gemaakt; er zijn veel woningen opgeleverd, maatschappelijke voorzieningen gebouwd, nieuwe openbare ruimte aangelegd en bedrijfsgronden uitgegeven. Vooralsnog is er vraag naar en behoefte aan al het programma dat in de grondexploitaties is opgenomen. Beperkingen als netcongestie, stikstof en andere externe invloeden, vertalen zich naar verschuivingen in het moment van oplevering, maar niet in de behoefte.
Er is eerder sprake van het risico dat we op een gegeven moment niet meer aan de vraag kunnen voldoen als de lopende grondexploitaties tot hun eind gaan komen. Op basis van de Trendbreuk-notitie is daarom in het Stedelijke Woningbouwprogramma Almere 2040 veel nieuwe zachte planvoorraad opgenomen, dat de komende jaren door het college via besluitvorming naar harde planvoorraad kan worden omgezet. Zodoende wordt op tijd gewerkt aan het toevoegen van nieuwe gebiedsontwikkelingsprojecten, zodat de bouwstroom op gang blijft en tijdig programma op het gebied van wonen, werken en voorzieningen wordt gerealiseerd.
Naast het bijtrekken van een been in de woningbouwprogrammering, komen we op basis van het instrumentarium waarmee we ruimteclaims kunnen koppelen aan de beleidsambities tot de conclusie dat we ook een tekort hebben in te lopen op het gebied van maatschappelijke voorzieningen, commerciële dienstverlening en werkgelegenheid. Veel van deze ruimteclaims kunnen we meenemen in nieuwe gebiedsontwikkelingen, tezamen met woningbouw. Echter, het inlopen van tekorten op het gebied van maatschappelijke voorzieningen, het aanpakken van verouderd vastgoed, het revitaliseren van bedrijventerrein en toevoegen van vestigingsmogelijkheden voor werkgelegenheid staat vaak los van woningbouw. Deze zaken zullen dan ook opgepakt moeten worden. Het is echter een continue proces van programmeren, urgentie bepalen en voorstellen doen. Deze voorstellen vervatten we in Nota’s van Uitgangspunten (NvU’s) en leggen we individueel voor aan het – voor de betreffende ontwikkeling - bevoegd gezag. De urgentie komt voort uit de diverse beleidsdisciplines; in deze rapportage geven we vervolgens aan wat de resterende opgave is. Zoals in hoofdstuk 1 aangegeven, zal hiervoor eerst een basisprogrammering voorbereid gaan worden, zodat daarna gemonitord kan worden of we met de NvU’s de programmeringsopgaves aan het realiseren zijn.